واکسن آنفولانزا برای کودک 3 ساله Secrets
واکسن آنفولانزا برای کودک 3 ساله Secrets
Blog Article
برای درمان حالت تهوع ناشی از بیماری آنفولانزای معده، از جو دو سر غافل نشوید؛ چراکه علاوه بر درمان تهوع در درمان اسهال نیز نقش مهمی دارد.
علاوه بر واکسن، برای جلوگیری از آنفولانزا توصیه میکنیم موارد زیر را رعایت کنید:
همچنین تماس با اشیائی که بهواسطهی لمس فرد بیماری، آلوده شده است نیز باعث انتقال ویروس آنفولانزا میشود.
عضو انجمن علمی میکروبشناسی ایران بیان کرد: سه نوع واکسن برای آنفلوانزا داریم. یکی واکسن ایرانی "فلوگارد" است که افراد زیر ۱۸ سال و سالمندان نمیتوانند آن را تزریق کنند و واکسن هلندی چهار ظرفیتی "اینفلووک" و فرانسوی "وکسی گریپ" نیز موجود است و طبق پروتکل میشود برای کودکان هم تزریق کرد.
عفونتهایی که معمولاً روی آنفولانزا قرار میگیرند، برونشیت و ذاتالریه هستند که با تداوم یا عود تب و سرفه پس از رفع آشکار بیماری اولیه مشخص میشوند. در برخی موارد، کم آبی، عفونت گوش (اوتیت) یا سینوزیت ممکن است رخ دهد.
در برخی افراد، سرفه و احساس خستگی ممکن است برای مدت طولانی تری ادامه یابد، در حالی که از دست دادن اشتها ممکن است برای مدتی اثر خود را از دست ندهد.
یکی از ویژگیهای سویههای ویروسی که باعث آنفولانزای فصلی میشوند، توانایی زیاد جهش هستند، یعنی در سطح ژنتیکی تغییر میکنند.
در اوایل فروردین ماه سال ۱۳۸۸ در کشور مکزیک، همهگیری آنفولانزای نوع آ حادث گردید و پس از مدت کوتاهی این بیماری به ایالت آمریکا و قارهها و کشورهای دیگر مانند ایران و چین سرایت کرد و به یکی از بیماریهای همه گیر و جهانی تبدیل شد.
سردرد: سردرد از اولین علائم آنفلوآنزا واکسن آنفولانزا برای کودکان است. این علامت میتواند با حساسیت به صدا و نور همراه باشد.
میوهها و سبزیجات تازه باید بهوفور مصرف شوند. دستها باید به طور مکرر شسته شوند. استفاده از ماسک برای کاهش شیوع بیماری مناسب است.
بر همین اساس کودکانی که برای بار اول واکسینه میشوند، بهتر است به محض در دسترس قرار گرفتن واکسن، دوز اول آن را تزریق کنند تا بتوانند دوز دوم را یک ماه بعد تزریق کنند.
استفاده از عسل: عسل نمیتواند باعث درمان آنفولانزا شود، اما در بهبود این بیماری نقش مهمی را ایفا میکند.
استراحت و مصرف مسکن و داروهای ضدویروسی مدت و شدت بیماری را کاهش میدهد
آنفولانزا همچنین میتواند مشکلات سلامتی مزمن قبلی را بدتر کند. افراد مبتلا به آمفیزم، برونشیت مزمن یا آسم ممکن است نارسایی تنفسی را تجربه کنند، در حالی که افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر یا نارسایی قلبی ممکن است دچار نارسایی حاد قلبی شوند.